Chociaż dokładne mechanizmy działania ketonów i diety ketogenicznej w kontekście utrzymania zdrowia mózgu i zdrowia psychicznego są nadal niejasne, w artykule z 2017 r. w czasopiśmie Neurochemistry, świetnie podsumowano to, co wiadomo już na pewno.

A co już wiadomo o wpływie ketozy na stan mózgu? Otóż ketony jako paliwo w mózgu, poprawiają oddychanie mitochondrialne, zwiększają neuronalne czynniki wzrostu, wzmacniają sygnał przesyłany między synapsami, zmniejszają stan zapalny w mózgu i istotnie obniżają stres oksydacyjny [1].

A ketogenic diet is good for the brain. Why? The first argument pointing to the sense of using the keto diet for the benefit of the brain is the fact that fats make up 60% of its mass.

In addition, the brain, which is the central organ of higher beings, while only making up about 2% of our body weight, is our most energy-intensive organ. The brain absorbs 20% of the energy components supplied to the body and 20% of the inhaled oxygen.

Jak się suplementować na diecie ketogenicznej – co jest ważne, z czym warto się poznać, a co omijać? “Suplementacja na Ketozie” -to kompletny przewodnik po keto suplementacji, która pomoże Ci zorientować się w meandrach tego zagadnienia.

W obiegowej opinii niezwykle często spotyka się stwierdzenie jakoby dieta ketogeniczna uniemożliwiała uprawianie sportu, w szczególności sportów siłowych, bazujących na wzroście masy mięśniowej. Tymczasem okazuje się, że znajomość pewnych posunięć dietetycznych może znacznie i z powodzeniem ułatwić oba aspekty.

Nauka również rządzi się swoimi trendami, co dość dobrze można zaobserwować na przykładzie dywagacji o kawie i zawartej w niej kofeinie. W moim odczuciu w ostatnich miesiącach/latach jest o niej bardzo głośno. Nic dziwnego – kofeina określana jest jako najpowszechniej występująca substancja pobudzająca na świecie.  Falowo jednak zmieniają się poglądy naukowców i popularyzatorów nauki, a co za tym idzie – dynamicznie zmienia się grupa miłośników i tych stroniących od tego napoju. Niestety nie zawsze podparte jest to argumentami związanymi z nauką (kwestia wiarygodności doniesień naukowych to jednak temat na nieco dłuższe rozważanie…).

Pozwolę sobię na stwierdzenie, że przekreślony kłos stał się trochę logo dzisiejszych czasów. Czas mija a trend gluten free i wpływ glutenu na nasz organizm w dalszym ciągu budzi silne emocje. Niezwykle skrajne. Od pewnego czasu jednak, świat coraz częściej obiegają wyniki  długotrwałych badań naukowych, w których gluten wychodzi obronną ręką. Czyżby małymi krokami nadchodziła rewolucja w świecie „gluten free“?

Bez względu na naszą wolę (oraz czy… goni Cię deadline i naprawdę musisz skończyć projekt w nocy) biologia rządzi się swoimi prawami i ludzkie organizmy są przystosowane do działania zgodnego z rytmem dnia i nocy. Tak już jest i musimy się z tym pogodzić. Każda komórka naszego ciała funkcjonuje zgodnie z tzw. zegarem okołodobowym, który zarządza codziennymi wahaniami hormonów, temperatury i po prostu – naszym zachowaniem. O wspomnianej zależności od pory dnia i nocy wiemy już od blisko 50 lat, jednak najnowsze badania ujawniają coraz to bardziej zaskakujące konsekwencje ekspozycji na sztuczne światło i zaburzenie funkcjonowania rytmu dzień – noc.

Aby znaleźć się w ketozie niezbędne jest „nauczenie“ organizmu rearanżacji swojego metabolizmu. Ma to szczególne znaczenie w trakcie ketoadaptacji. Prowadzi ona do takich zmian, które zorientowane są przede wszystkim na utylizację glukozy jako głównego źródła energii przez cały organizm, ponieważ to właśnie glukoza, wskutek swojego nadmiaru we krwi, wtłaczana jest do komórek.

Ketoza jest stanem organizmu, który nie pojawia się z dnia na dzień. Aby przebudować organizm do efektywnego korzystania z ciał ketonowych i nauczyć go korzystania z innych źródeł energetycznych niż węglowodany, niezbędna jest tzw. adaptacja. W tym przypadku – ketoadaptacja. To nic innego jak proces, podczas którego zachodzi wiele istotnych zmian umożliwiających preferencyjne korzystanie organizmu z tłuszczu i zmniejszenie jego „zależności“ od węglowodanów.